- مجموعه: متفرقه اينترنت و كامپيوتر
سی سال قبل کمتر کسی تصور می کرد که کامپیوترهای لوکس آن دوران این چنین با زندگی امروزه ما آمیخته شوند. در ادامه به تغییر و تحولات لپ تاپ ها در گذر زمان نگاهی می اندازیم.
از زمانی که نخستین جرقه های ساخت کامپیوترهای کیفی و قابل حمل زده شد، زمان زیادی نمی گذرد. عمر کامپیوترهای قابل حمل یا لپ تاپ ها به زحمت به سی سال می رسد ولی شتاب پیشرفت این محصول در مدت سی سال زیاد بوده است.
آلن کای از شرکت زیراکس اولین کسی بود که در سال 1970 ایده کامپیوترهای قابل حمل را مطرح و آن را به صورت اصولی تبیین کرد. او نام این دستگاه های قابل حمل را داینابوک (Dynabook) گذاشت
داینابوک کای ابعادی به اندازه دفترچه یادداشت داشت و می توانست تمام اطلاعات شخصی و مورد نیاز کاربران را در خود ذخیره کند. وی معتقد بود روزی می رسد که هر کسی به داشتن یک کامپیوتر قابل حمل نیاز پیدا می کند.
با تمام این اوصلف، نه آلن کای و نه شرکت زیراکس، هیچ کدام جزو اولین تولید کنندگان کامپیوترهای قابل حمل نبودند. افتخار ساخت اولین کامپیوترهای قابل حمل به شركت پر افتخار آن دوران یعنی IBM می رسد. IBM در سال 1975 با ساخت و معرفی کامپیوتر 5100 اولین قدم در راه کامپیوترهای کوچک را برداشت. این محصول را نمی توان لپ تاپ نامید ولی در ابعاد و وزن جزو اولین ها به حساب می آید. 5100 حدود 50 پوند وزن داشت و ابعاد آن کمی بزرگتر از دستگاه های تایپ آن دوران بود. 5100 می توانست تا 64 کیلو بایت بهینه سازی شود و قیمت مدل فول آپشن آن به 20 هزار دلار می رسید!
اگر 5100 IBM را پدر بزرگ لپ تاپ های امروزی حساب نکنیم، قطعا GRiD Compass را می توان اولین لپ تاپ دنیا دانست. این محصول ساخته شرکت گرید سیستمز در سال 1979 است. ویلیام مگریج انگلیسی طراح و سازنده این محصول بود. GRiD Compass دارای 340 کیلوبایت حافظه از نوع حبابی و نمایشگری از نوع اکترولومینسنت بود. ناسا از این لپ تاپ در برنامه شاتل های فضایی در سال 1980 استفاده می کرد.
سال 1983 شروع جدیدی برای کامپیوترهای قابل حمل بود. Gavilan محصولی بود با مشخصات کامل یک لپ تاپ. این محصول دارای 64 کیلو بایت حافظه RAM بود و می توانست تا 128 كیلو بایت ارتقا پیدا کند. از پردازنده 5 مگاهرتزی اینتل 8080 استفاده می کرد و از ماوس تاچ پد بهره می برد. این محصول 4 کیلو گرم وزن داشت و به درایو مخصوص برای فلاپی مجهز بود.
سال 1984 شرکت اپل وارد میدان نبرد و رقابت شد. این شرکت با ارائه Apple II نشان داد حرفی برای گفتن دارد. Apple II دارای 128 کیلوبایت حافظه، یک فلاپی درایو 5.25 ، دو پورت سریال ، یک پورت ماوس ، یک کارت مودم، منبع تغذیه خارجی ، بود. وزن رایانه بدون در نظر گرفتن نمایشگر 5 کیلوگرم بود. در این رایانه، از نمایشگر 9 اینچ تک رنگ یا پانل اختیاری LCD استفاده می شد.
در سال 1986 نیز IBM کامپیوتر شخصی چندکاربردی خود را به بازار فرستاد که برخلاف Apple IIc یک لپ تاپ واقعی بود. این لپ تاپ همچون لپ تاپ گاویلان از یک ریزپردازنده مدل 8088 استفاده می کرد اما دارای 256 کیلوبایت حافظه، یک درایو فلاپی 3/5 اینچی، نمایشگر ال سی دی، پورت های موازی و سری چاپگر و فضایی برای نصب مودم داخلی بود.کامپیوتر شخصی چندکاربردی IBM همراه با یک سری از نرم افزارهایی که ویژه آن طراحی شده بودند، نظیر ویرایشگر متن، تقویم، ماشین حساب و دفترچه تلفن عرضه می شد. وزنی حدود 5/4 کیلوگرم داشت و 3500 دلار فروخته می شد. موفقیت این دستگاه بی نظیر بود و طلیعه دار تجارتی نو در عرصه لپ تاپ ها شد به طوری که به دنبال آن شرکت های متعددی با پشتوانه های قوی علمی و مالی به این قافله پیوستند. از آن زمان تاکنون سازندگان بسیاری به این عرصه وارد شده و هر کدام در حد خود به بهبود لپ تاپ ها کمک کرده اند. لپ تاپ های امروزی پیچیده تر، سبک تر، شکیل تر و خلاصه به آنچه که «کای» در نظر داشت نزدیک ترند.
از سال 1986 به بعد شرکت های رقیب به صورت موازی و همزمان ساخت و طراحی لپ تاپ ها را جلو بردند. هر کدام با اضافه کردن ویژگی جدیدی سعی در پیروزی بر رقیب را داشتند. تا جایی که امروزه مفهوم لپ تاپ برای کاربران تغییر کرده است.
منبع:tebyan.net